लेख्दै । सिक्दै । शब्दहरू बुन्दै ।

Wednesday, April 10, 2013

On 7:04 PM by Arghelo Thapa in    1 comment
मैले रोपेको फुल
आज झांगिएको छ
दुनियाका सामु नांगिएको छ
बालापनमा
हरिया पातहरुले बेरिएको
त्यो फुल
वैंशसँगै
निर्जल्ज
नागिंएको छ
उसको नांगो रुप हेर्न
कैयन भमराहरु
उसको कामबासनासँगै
घुमिरहेका छन्
कोहि भमरा स्पर्श गर्छन
कोहि भमरा चुम्बन गर्छन
कतिपय त त्यहि फुलसँगै रात बिताउँछन्
तर
त्यो फुल
थाकेको छैन
किनकि त्यसमा
यौवनको मात छ
उज्यालो रात छ
उसलाई आफुप्रति गर्व छ
भमराहरुको प्यास मेट्ने दानी बनेकोमा
उसलाई विश्वास छ
एकदिन पबित्र भन्दै
कसैको शिरमा उनिन्छु भन्ने
कुनै मन्दिरमा पुजिन्छु भन्ने
तर
त्यो चरित्रहीन फुललाई के थाहा
एक दिन
आफैले तिर्खा लाग्दा
पानी नपाएर
तड्पी तड्पी
ओइलाएर झर्नुपर्छ

-अर्घेलो थापा

1 comment: